Gisteren aan het front werd Kucheravenko Alexander – een vriend van „Kuzma“ – gedood.
Hij werkte aan de frontlinie op onze banken en werd onlangs gemobiliseerd voor de Defensiemachten.
Een man met een ongelooflijk scherp gevoel voor rechtvaardigheid. Een professional die in alle gebieden van de pre-hospitale zorg heeft gewerkt. Een idealist die altijd daar was waar hij nodig was. Een Hospitaalridders die dankzij zijn leven niet één Oekraïense militair heeft geholpen. Een man waar zijn moeder en verloofde trots op waren en van hielden. We missen hem nu al als broer.
Hij leefde, hij hield van en hij vocht. Hij stierf terwijl hij levens redde.
We zullen dit ongelooflijke verlies voor Oekraïne, het bataljon, zijn L20-bemanningsbroeders en families nooit kunnen bevatten.
Eer!
Comments